Kaartjes van het 4-daagse parcour

Hoewel de route jaarlijks iets afwijkt, veranderd 99% niet. Je kunt op de kaartjes zelf klikken zodat deze groter worden weergegeven. Hierin staan de afstanden vor 50km en enkele rustpunten langs het parcour. Onderstaande tekst is uit 2007 en zal niet helemaal meer kloppen anno 2009.

Dag van Elst

De eerste dag is een dag waarop men nog echt fris start. Er valt weinig op dag 1 aan te merken, behalve dat het dijkje op het einde van het parcours niet voor te licht moet worden aangezien. Persoonlijk vind ik de dijk in Arnhem vele malen rotter vanwege de bolling van het steeds slechter wordende asfalt. Na Elst zie je in de verte Nijmegen al liggen. Helaas loop je er met een flinke omweg naartoe. Vanaf Valburg is er weinig schaduw meer. Dit in combinatie met de stijgende middagtemperaturen houdt in dat er meer gedronken moet worden en zeer zeker gegeten. Overigens is het stuk naar Oosterhout toe langer dan je verwacht. Eet in Oosterhout een frietje en vul de fles. Ga niet de Dijk op met een lege fles. Er zijn nl. niet veel bijtappunten op de Dijk! Je ziet de boogbrug al liggen... eindelijk. Ik doel hier wel op de achterste brug en dus niet de spoorbrug.

Dag van Wijchen

Persoonlijk de rotste dag van de vier. Het duurt en duurt maar voordat je Nijmegen uit bent. Ik kan maar niet wachten voordat ik weer op 'onze' dijk ben. Vroeger verafschuwde ik deze dijk, maar je kunt hier lekker doorlopen zonder gestoord te worden door militairen of andere groepen. Gelukkig zit midden op de dijk een mooie rust met muziek en sfeer. Echt een aanrader! Wijchen is wel een gezellige plaats, hoewel je zo snel mogelijk door het punt moet zien te geraken waar de 'dertigers' erbij komen. Mensen die nog geen enkele keer een dubbele dag hebben geoefend, gaan dit vandaag merken. Ook mensen die de zeven verkeersdrempels van de 3e dag verafschuwen, kunnen op het einde van het parcours nog even hun hart ophalen.

Dag van Groesbeek

Wederom loop je langs het Radboud, maar dit keer verlaat je Nijmegen iets anders. Malden is ook altijd groter dan je verwacht; stiekem doe je er uurtje over voor je er weer doorheen bent. Nu de lus door Ottersum loopt is dit kreng nu niet zo'n obstakel meer gelukkig. Ottersum was (in 2007 in ieder geval, Johan Vlemmix heeft nog gezongen zelfs!) heel gezellig, werkelijk het hele dorp was uitgelopen! Vlak voor Bredeweg word je even getrakteerd op een, voor sommigen gemeen stukje omhoog, verder schiet het lekker op naar Groesbeek. Eenmaal in Groesbeek aangekomen is het een kwestie van doorlopen. Het is werkelijk waar, er is voor de wandelaar niets te beleven in Groesbeek. De hekken langs het parcour wekken het idee dat de wandelaar als een soort schaap door een dorp wordt geleidt a la de stieren in Pamplona (in 2008 waren de hekken weg!). Spaar je rust voor na de acht kuilen, in Berg en Dal. Vergis je overigens niet in het bord 'Nijmegen' vlak voor de kwakkenbergweg. Het is nog een behoorlijk stuk voor je bij de finish bent. Maak gebruik van de etablissementen langs de route, maar kom nu niet te laat binnen.

Dag van Cuijk

Nog een keer langs het Radboud... maar nu voor het laatst. Hoewel je nu ook weer zoals de tweede dag gevoerd wordt naar de brug over de A73, is het parcour veel meer recht-toe-recht-aan wat lekker doorloopt. Ook nu doet men er een dik uur tot anderhalf uur over om Nijmegen te verlaten. Eenmaal in Overasselt gekomen keert de rust weder (de militairen zijn even weg en de 'veertigers' slaan hier af). Even lekker uitwaaien over het pad met de voetstappen. Grave zie je al van ver liggen en je verheugt je erop om lekker door dit dorp te lopen, maar schijn bedriegt! Grave biedt niet al te veel voor de wandelaar (de kibbeling is overigens lekker), behalve dan een rot stuk klinkerpad. Dikwijls mensen hier hun blaren gemasseerd zien worden met de daarbijhorende grimassen. Nu volgt een heel breed stuk naar Gassel wat tot in het oneindige trekt. Doorbijten hier. Gassel is wel OK, maar Beers is toch net iets levendiger. We zien hier de veertigers kort voordat er gelopen wordt naar Vianen. Na een korte stop sta je al vlug in Cuijk alwaar een serieus feest plaats vindt. Als je hier op tijd bent, zeer zeker een biertje doen en even een babbeltje maken. Na Cuijk de ponton over en naar Mook waar het soms ook best gezellig kan wezen. Na deze plaats is het even doorstomen naar Malden (Nee, Lovers-lane is geen rustplaats meer...) om daar het feest te vervolgen. Langzaam begin je te beseffen dat de finish in zicht is, maar niet voordat je de 'laatste knip' hebt mogen ontvangen. Nu is het nog maar vijf kilometer tot de streep. De Sint Anna is werkelijk een feest en er dient regelmatig gebukt te worden om rondvliegende anjers te ontwijken. Na de nodige dansjes, een bemoedigend woordje naar een oververmoeide wandelaar die snakt naar de finish, een aantal biertjes en nog meer dansjes wordt het helaas dan toch tijd voor de finish die je dan ook nog maar nét haalt. De Vierdaagse zit er weer op. Wat een feest en zeker tot volgend jaar!